-
1 podchody
Pl -
2 droga
droga [drɔga] fdrogą lotniczą/morską auf dem Luftweg/Seeweg\droga boczna Nebenstraße f\droga dojazdowa Zufahrtsstraße f\droga główna Haupt[verkehrs]straße fdrogą elektroniczną auf elektronischem Wegpo drodze unterwegsz drogi! aus dem Weg!, weg da! ( fam)w drodze powrotnej auf dem Rückwegna drogę für unterwegs, für die Reisecoś jest w drodze etw ist im Kommen, etw steht bevor\droga między czymś a czymś [ lub od czegoś do czegoś] der Weg zwischen etw und etw [ lub von etw nach etw]drogą polubowną auf gütlichem Wege\droga prawna Rechtsweg mdrogą służbową/urzędową auf dem Dienstweg/Amtswegna drodze sądowej auf dem Rechtswegw drodze wyjątku ausnahmsweisebyć na rozstajnych \drogach am Scheideweg stehenswoją drogą andererseits, dennochszerokiej drogi! gute Fahrt! [ lub Reise!]\droga wolna! Bahn frei!kpisz, czy o drogę pytasz? willst du mich auf den Arm nehmen? ( fam), willst du mich verkohlen [ lub verschaukeln] ? ( fam)otwierać komuś drogę do czegoś jdm den Weg zu etw frei machen [ lub bahnen]sprowadzać kogoś na złą drogę jdn auf Abwege führen, jdn irreleitenstanąć komuś na drodze do czegoś jdm in den Weg zu etw kommenustępować [ lub schodzić] komuś z drogi jdm aus dem Weg gehenzamknąć komuś drogę do czegoś jdm den Weg zu etw verbauen ( fam)zatarasować [ lub zajść] komuś drogę jdm den Weg versperrenzejść na śliską drogę [ lub zboczyć z prostej drogi] auf die schiefe Bahn geraten, vom rechten Wege abkommenbyć na drodze do czegoś zu etw unterwegs sein -
3 tryb
См. также в других словарях:
sposób — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. sposóbsobu, Mc. sposóbsobie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} określona metoda, forma lub tryb wykonania, ujęcia czegoś; to, jak coś się robi; styl : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sposób… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
obyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, umowny, najczęściej utwierdzony tradycją sposób postępowania w danych okolicznościach, właściwy pewnej grupie ludzi, charakterystyczny dla danego terenu, okresu itp.; zwyczaj» Dawny, ludowy,… … Słownik języka polskiego
zwyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, najczęściej uświęcony tradycją sposób postępowania w pewnych okolicznościach, charakterystyczny dla pewnego środowiska, terenu, okresu itp.; obyczaj» Dawny, odwieczny, staropolski zwyczaj. Stary … Słownik języka polskiego
rola — I ż I, DCMs. rolali; lm D. ról «ziemia świeżo zorana; pole uprawne, gleba» Uprawiać rolę. Pracować na roli. II ż I, DCMs. rolali; lm D. ról 1. «tekst wypowiadany na scenie lub w filmie przez aktora, odtwarzającego jedną z postaci sztuki lub… … Słownik języka polskiego
styl — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «sposób wyrażania się, formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki» Styl… … Słownik języka polskiego
obyczaj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogólnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania, zachowania się w określonych sytuacjach, charakterystyczny dla danej społeczności … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tryb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. trybbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} określony sposób postępowania, załatwiania pewnych spraw, z zachowaniem ustalonej kolejności poczynań; porządek, metoda… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… … Słownik języka polskiego
wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… … Słownik języka polskiego